مانور 27 میلیونی به رهبری نیروهای ایرانی/خون از بینی هیچکس نیامد

خبرگزاری میزان-گروه سیاسی: مراسم عزاداری اربعین امسال نیز علی‌رغم تهدیدات آشکار و پنهان عناصر گروه تروریستی-تکفیری داعش با شکوهی بیشتر نسبت به سال‌های گذشته برگزار شد؛ آنطور که منابع عراقی گزارش داده‌اند در این مراسم حدود 27 میلیون عاشق و دلداده حسینی از اقصی نقاط دنیا خود را به کربلای معلی رسانده بودند تا در سوگ سرور و سالار شهیدان به عزاداری و نوحه سرایی بپردازند.

اما آنچه که در مراسم اربعین امسال نمود زیادی داشت، برقراری امنیت بالا توسط نیروهای امنیتی و تشکیلات بسیج مردمی در مسیرهای مواصلاتی و معابر و مجامع زوار بود؛ به گونه‌ای که خبر چندانی مبنی بر انفجار و حمله انتحاری توسط عناصر و مزدوران داعشی از طریق رسانه‌ها مخابره نشد. البته این امر بدان معنا نیست که تروریست‌های تکفیری داعش بیکار نشسته بودند بلکه از مدت‌ها قبل با چراغ سبز رابطین خود از ریاض، اقدامات گسترده ای را برای خونین بار کردن مراسم اربعین تدارک دیده بودند که با اشراف اطلاعاتی و عملیاتی نیروهای امنیتی عراق به شکست انجامید. 

گروه جنایتکار داعش در یکی از اقدامات خود برای هدف قرار دادن زائران اربعین حسینی (ع)، 58 خودروی بمب‌گذاری شده زرهی را آماده عملیات در بغداد کرده بود، اما گروه‌های مقاومت و نیروهای داوطلب مبارزه با داعش مانع شدند و این خودروهای بمب‌گذاری شده را کشف و ضبط کردند.

در اقدامی دیگر، نیروهای گردان‌های حزب الله عراق 5 عامل انتحاری را که در صدد حمله به صفوف زائران مرقد امام حسین (ع) بودند به هلاکت رساندند. این 5 عامل انتحاری قصد داشتند تمامی زائرانی را که در مسیر کربلا بودند هدف قرار دهند.

در روز سه شنبه که دو روز به مراسم اربعین در عراق مانده بود و اندک اندک جمع عشاق حسینی خود را به کربلا می‌رساندند، نیروهای لشکر چهارم پلیس فدرال عراق، با هماهنگی اداره اطلاعات پلیس، یک انتحاری را نزدیک مسجد جامع "محمد رسول الله (ص)" در شهرک الجهاد در جنوب بغداد از پا درآوردند؛ این عامل انتحاری آنطور که سخنگوی پلیس بغداد گفته است، قصد داشت خود را در میان زوار پیاده اربعین منفجر کند؛ همچنین در مورد مشابهی نیز عامل انتحاری دیگری در منطقه "السیدیه" در جنوب بغداد و در گذرگاه اصلی زائران در مسیر بغداد به کربلا بازداشت شد.

همچنین در روز چهارشنبه، نیروهای لشکر 17 فرماندهی عملیات بغداد یک انتحاری را که کمربند انفجاری به تن داشت، قبل از رسیدن به جاده زائران در منطقه کویرش در جنوب بغداد به هلاکت رساندند.

در روز اربعین نیز مدیریت تبلیغات جنگ تشکیلات داوطلب مردمی عراق طی بیانیه‌ای اعلام کرد که دو فرد انتحاری پیش از آنکه موفق به هجوم به زائران حسینی شوند، به دست نیروهای امنیتی عراق در جنوب شرقی بغداد کشته شدند. براساس این بیانیه که روز پنجشنبه منتشر شد، یگان امنیت ویژه پلیس عراق در عملیات پیشدستانه این دو فرد انتحاری را که قصد حمله به زائران حسینی در جنوب شرقی بغداد داشتند ، به هلاکت رساندند.

با توجه به گزارشات و آمار فوق‌الذکر، نیروهای عراقی با کمک تشکیلات بسیج مردمی این کشور بیش از 5 عملیات انتحاری و تروریستی را در روزهای منتهی به اربعین خنثی کردند؛ که این امر گواهی بر تسلط و اشراف اطلاعاتی و عملیاتی نیروهای جبهه مقاومت علی‌رغم تمام دسیسه‌ها و خدعه‌های ریز و درشتی است که از واشنگتن، تل آویو، ریاض، آنکار و چند مرکز دیگر برای ضربه وارد ساختن به توان و روحیه نیروهای مقاومت ( و یاری رساندن پنهان به داعش) به سمت جبهه سوریه و عراق سرازیر می‌شود.

اما بی‌گمان یکی از دولت‌هایی که نقش پررنگ آن در شکل گیری اوضاع نابسامان امروز منطقه غرب آسیا، انکارناپذیر است؛ دولت عربستان سعودی است؛ دولتی با حاکمانی مرتجع و واپسگرا که با دلارهای نفتی خود دائما در حال آتش افروزی در میان مسلمانان هستند؛ حکامی که متولی اعمال و مناسک حج هستند اما صرف وقت و هزینه زیاد از سوی آن ها برای آشوب افکنی در منطقه موجب می‌شود تا از وظیفه ذاتی خود که همان رتق و فتق و ساماندهی امور حج است غافل شوند و فاجعه هایی همچون فاجعه عید قربان امسال را به بار آورند و با بی‌تدبیری ( و یا خیانت)خود، بیش از 7 هزار مسلمان را در سرزمین وحی به کام مرگ بکشانند.

شاید مقایسه مراسم باشکوه 30 میلیونی و سرشار از امنیت اربعین در سرزمین ناامن عراق با مراسم و مناسک حج با حدود 2 میلیون زائر در کشور عربستان، خالی از لطف نباشد.   

فاجعه تاسف بار منا که به کشته و زخمی شدن حدود 7 هزار تن از حجاج انجامید، عمق بی‌کفایتی و خباثت سردمداران آل سعود را برای مسلمانان سراسر جهان نمایان کرد؛ این حادثه دردناک که برخی معتقدند تعمدا رخ داده و از جنگ قدرت در خاندان سعودی حکایت می‌کند، خشم و انزجار مسلمانان سراسر جهان را نسبت به سوء رفتارهای رژیم سعودی برانگیخت و نوعی اتحاد و اجماع در میان علما،نخبگان و سیاسیون جهان اسلام برای خلع ید آل سعود از مدیریت مناسک  حج ایجاد کرد.

این روزها مسلمانان سراسر جهان در هر محفل و مجلسی از بی‌کفایتی آل سعود می‌گویند؛ از اینکه آن‌ها میلیاردها دلار را صرف آتش‌افروزی در منطقه و بمباران و کشتن زنان و کودکان یمنی می‌کنند و مطیع اوامر آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها هستند؛ از اینکه آل سعود با وجود درآمد سرشار نفتی و منابع مالی عظیم به سبب فساد لجام گسیخته شاهزاده‌ها و کارگزاران عیاش، توانایی و استطاعت مدیریت صحیح مناسک حج و تامین امنیت حجاج را ندارد.

البته بی‌کفایتی و سوءرفتارهای مقامات و مسئولان سعودی در حج امسال تنها منحصر به فاجعه جانگداز منا نمی‌شود بلکه در روز جمعه 20 شهریور ماه نیز سقوط یک دستگاه جرثقیل در محوطۀ مسجدالحرام باعث کشته‌شدن ۱۰۷ نفر و مجروح‌شدن ۲۳۸ نفر از زائران خانه خدا شد.

اما نکته‌ای که بی‌کفایتی آل سعود و ناتوانی حکام فرتوت و شاهزادهای عیاش آن را در مدیریت مناسک عظیم و مقدس حج، بیشتر عیان می‌سازد، مقایسه مراسم حج با مراسم اربعین حسینی است؛ در مراسم حج با توجه به سهمیه بندی‌های صورت گرفته «حد یقف» زائران اعزامی، دو میلیون الی دو میلیون صد هزار نفر است، همچنین این تعداد زائران با توجه به مقدمات و تمهیداتی که از سوی کشورهای مبداء صورت می‌گیرد، برای تمشیت امور و سروسامان دادن به کارهای مرتبط با حج به مدیران بومی و هم‌وطن خود متکی هستند، بنابراین مسئولان کشور میزبان یعنی سعودی‌ها به جز امور مرتبط با حمل و نقل، چندان درگیر رتق و فتق امور حجاج نیستند.
   
حال شرایط فوق‌الذکر را با موقعیت کشور عراق(میزبان زائران اربعین حسینی) مقایسه کنید؛ کشوری که عناصر افراطی و سفاک داعشی با حمایت لجستیکی و البته پنهان آمریکایی‌ها و سعودی‌ها، مناطق و سرزمین‌هایی از آن را اشغال کرده‌اند و به همین واسطه، این کشور از لحاظ ثبات امنیتی در وضعیت ناپایدار به سر می‌برد؛ از سویی دیگر در مراسم اربعین امسال حدود 27میلیون زائر از 80 کشور جهان به کربلای معلی مشرف شدند، یعنی 10 برابر بیشتر از میانگین حجاج و زائران مکه مکرمه.

با مقایسه آمار و داده‌های فوق‌الذکر و همچنین در نظر گرفتن شرایط متفاوت و متمایز دو کشور عراق و عربستان از لحاظ ثبات امنیتی، به این نکته پی می‌بریم که مدیریت مردم و نیروهای عراقی (که همگی از هر فرقه و مذهبی، عاشق و شیفته آل‌الله هستند) در مراسم اربعین با مدیریت حکام و شاهزادهای فاسد و عیاش سعودی (که همگی شیفته و مطیع اربابان آمریکایی‌شان هستند) در مراسم حج قابل مقایسه نیست.

البته در مراسم اربعین سال گذشته و امسال که حدود 27 میلیون عاشق و دلداده حضرت اباعبدالله الحسین روانه کربلای معلی شدند، مخاطرات امنیتی زیادی آن‌ها را تهدید می‌کرد؛ اما دلاوری‌ها و سلحشوری‌های نیروهای بسیج مردمی عراق(الحشدالشعبی) که با فتوای مرجعیت عالی شیعه، سلاح در دست گرفته بودند و با سبعیت داعشی و نیرنگ آمریکایی-سعودی می‌جنگیدند، به زوار حسینی قوت قلب می داد.

البته در این میان،همانطور که مقامات عالی‌رتبه عراقی از جمله «حیدرالعبادی» نخست وزیر و «خالد العبیدی» وزیر دفاع این کشور تاکید کرده‌اند، نقش برادران ایرانی‌شان در تامین امنیت زائران اربعین حسینی چه سال گذشته و چه امسال بسیار پررنگ بود؛ برادرانی هچون حاج قاسم سلیمانی که با رشادت‌های خود و مساعدت سردارانی همچون «هادی العامری» توانستند در روزهای منتهی به اربعین حسینی در سال گذشته، شهر استراتژیک «جرف الصخر» را از لوث وجود عناصر تروریستی-تکفیری داعش پاک کنند.  

نماینده ولی فقیه در سپاه  مطرح کرد: برگزاری مقتدرانه مراسم اربعین در نهایت امنیت/ نقش سازنده "نیروی قدس سپاه" در عراق

حجت الاسلام والمسلمین علی سعیدی نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه سیاسی میزان، اظهار داشت: نیروی قدس سپاه نقش بسزا و تعیین کننده ای در کمکهای مستشاری به عراق و تقویت فرهنگ و روحیه بسیجی در این کشور داشت و به هیچ روی نمی شود نقش برجسته سردار حاج قاسم سلیمانی در ساماندهی حرکت مردمی عراق در مقابل داعش  را نادیده گرفت.

وی با اشاره به برگزاری مقتدرانه و بی نظیر مراسم اربعین حسینی در عراق گفت: رژیم آل سعود با همه امکانات و دبدبه و کبکبه اش و با وجود برنامه ریزی های از قبل تعیین شده، نتوانست امنیت 2 میلیون حاجی را در مراسم حج امسال تامین کند و فاجعه های غمبار مکه و منای امسال، تنها حاصل بی تدبیری مقامات سعودی بود حال آنکه با وجود همه تهدیدات گروههای تروریستی ، بیش از 25 میلیون زائر در مراسم اربعین حسینی حضور یافتند و خون از بینی هیچیک از آنها جاری نشد.

نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ادامه عنوان کرد: مراسم اربعین حسینی امسال، مانور عظیمی برای ارتش عراق و نیروهای مردمی این کشور بود زیرا با وجود همه فشارهای روانی و همچنین تهدیدات گروههای تروریستی تکفیری، توانستند این حماسه را با حداکثر ضریب امنیت به پایان برسانند.

حجت الاسلام والمسلمین سعیدی در پایان با اشاره به اینکه بسیاری از شبکه های خبری خارجی، سعی می کردند با سانسور تصاویر و خبرهای حماسه اربعین حسینی امسال از تبلیغ آن جلوگیری کنند، تاکید کرد: در فضای مجازی نمی شود جلوی انعکاس و تبلیغ مراسم اربعین حسینی را گرفت و آنگونه شاهد بودیم در طول چند روز گذشته فضای مجازی به شدت متاثر از حماسه اربعین سید و سالار شهیدان بوده است.

متن کامل گزارش آمانو از مسائل گذشته و حال ایران

برگردان فارسی این گزارش که ترجمه ای غیررسمی است در پی می خوانیم:

شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی
GOV/2015/68
2 دسامبر 2015 میلادی
ارزیابی نهائی درخصوص مسائل باقیمانده گذشته و حال پیرامون
برنامه هسته ای ایران

A. مقدمه
1. این گزارش مدیرکل به شورای حکام، در راستای نقشه راه برای روشن سازی مسائل گذشته و حال مربوط به برنامه هسته ای ایران (نقشه راه) ، شامل ارزیابی نهایی تمامی موضوعات باقیمانده گذشته و حال، همانگونه که در گزارش مدیرکل در نوامبر سال 2011 میلادی آمده است، می باشد (GOV/2011/65). این ارزیابی بر اساس تمامی اطلاعات مرتبط با پادمان در دسترس آژانس، شامل اطلاعات ناشی از اجرای موافقتنامه پادمان در ایران ، چارچوب همکاری ، شامل نقشه راه، و برنامه اقدام مشترک (JPA) می باشد.
A.1 نگرانی های آژانس
2. از سال 2001 به بعد، آژانس بتدریج در مورد احتمال وجود فعالیتهای افشانشده هسته ای مرتبط با سازمانهای نظامی، شامل فعالیتهای مربوط به توسعه یک کلاهک هسته ای برای یک موشک نگران شد. گزارشات مدیرکل موضوعات باقیمانده مربوط به ابعاد احتمالاً نظامی برنامه هسته ای ایران را مشخص نمود و خواستار اقداماتی از سوی ایران برای حل و فصل آنها گردید. ضمیمه 2011 شامل تجزیه و تحلیل مشروح اطلاعاتی می باشد که بعداً در اختیار آژانس قرار گرفت. این اطلاعات نشان داد که ایران فعالیت هایی در ارتباط با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای انجام داده بود. این اطلاعات همچنین نشان داد که پیش از پایان سال 2003، این فعالیتها بر اساس یک برنامه ساختاری، و اینکه برخی از فعالیتها ممکن است هنوز ادامه داشته باشد تحقق یافته است.
3. اطلاعات متقن و ارایه شده در آن ضمیمه از منابع گسترده و مستقل، شامل تلاشهای خود آژانس و تعدادی از کشورهای عضو، شامل خود ایران ارایه گردیده است. این (اطلاعات) از نظر محتوای فنی، افراد و سازمانهای درگیر و چهارچوب زمانبندیها مطابقت داشت. بر اساس این ملاحظات، و در پرتوی دانش عمومی آژانس از برنامه هسته ای ایران و تکامل تاریخی آن، آژانس، اطلاعات مندرج در ضمیمه را در مجموع معتبر یافت.
4. آژانس درخواست کرد که ایران بدون تاخیر بطور محتوایی با آژانس بمنظور ارایه روشنگری در خصوص ابعاد احتمالاً نظامی برنامه هسته ای خود همانطوریکه در ضمیمه 2011 مشخص شده تشریک مساعی نماید.
A.2. قطعنامه های گذشته شورای حکام و شورای امنیت
5. شورای امنیت تایید نمود که گامهای خواسته شده از سوی شورای حکام در قطعنامه هایش برای ایران الزام آور است. بین سالهای 2006 و 2010، شش قطعنامه شورای امنیت تحت فصل هفت منشور سازمان ملل به تصویب رسید که بر اساس مفاد آن قطعنامه ها الزام آور می باشند.
6. بویژه، شورای امنیت در قطعنامه ژوئن 2010 (1929) بر وظایف ایران، ازجمله، همکاری کامل با آژانس در خصوص تمامی موضوعات باقیمانده، خصوصاً موضوعات منجر به نگرانی در باره ابعاد احتمالاً نظامی برنامه هسته ای ایران، شامل ارایه دسترسی بدون تاخیر به تمامی سایتها، افراد و اسناد مورد درخواست آژانس مجدداً تایید نمود.
7. متعاقب ارایه گزارش مدیرکل در نوامبر 2011، شورای حکام، در قطعنامه نوامبر 2011 (GOV/2011/69)
، از جمله، تاکید نمود که ضروری است تا ایران و آژانس گفتگوی خود را با هدف حل و فصل فوری تمامی موضوعات باقیمانده ، شامل موضوعاتی که منجر به نگرانیها در مورد ابعاد احتمالاً نظامی برنامه هسته ای ایران شده است، بمنظور ارایه روشن سازیها در خصوص آن مموضوعات تشدید نمایند.
8. علاوه بر گزارش مدیرکل در اوت 2012 (GOV/2012/37)، شورای حکام، در قطعنامه اش در سپتامبر 2012(GOV/2012/50)، از جمله، تصمیم گرفت که درخواستهای همکاری آژانس از ایران با هدف حل و فصل تمامی موضوعات باقیمانده ضروری و فوری است تا بدینوسیله اعتماد بین المللی نسبت به ماهیت کاملاً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران اعاده شود.
B. تلاشها برای بررسی نگرانیهای آژانس از نوامبر 2011
B.1. رهیافت ساختاری
9. بین ژانویه 2012 و می 2013، آژانس و ایران ده دور گفتگو در وین و تهران با هدف دستیابی به یک ' رهیافت ساختاری' سندی برای حل و فصل موضوعات باقیمانده مرتبط با برنامه هسته ای ایران، برگزار نمودند . معذالک، این گفتگوها به نتایج قطعی منجر نگردید. در اکتبر 2013، آژانس و ایران به این نتیجه رسیدند که، با بن بست مذاکرات و نبود دورنمایی برای دستیابی به توافق در خصوص این سند، یک رهیافت جدید با هدف اطمینان از ماهیت منحصراً صلح آمیز برنامه هسته ای ایران بایستی توسعه یابد.
B.2. چارچوب برای همکاری
10. در 11 نوامبر 2013، آژانس و ایران یک ' بیانیه مشترک در خصوص چارچوبی برای همکاری ' ( چارچوب برای همکاری) امضا کردند، که در آن توافق گردید تا همکاری در زمینه فعالیتهای راستی آزمایی آژانس برای حل و فصل تمامی موضوعات حال و گذشته، افزایش یابد، و اقدام با این فعالیتها بر اساس یک رویه گام به گام باشد.
110 بر اساس چهارچوب همکاری، آژانس و ایران در خصوص یکسری گام ها، هر کدام حاوی اقدامات عملی که باید از سوی ایران اجرا شود، به توافق رسیدند. از هیجده اقدام عملی مورد توافق، پانزده اقدام مربوط به ابعاد مختلف برنامه هسته ای اعلام شده ایران بود، که ایران تمامی آنها را پیش از 2014 انجام داد. سه اقدام عملی دیگر مربوط به ابعاد احتمالاً هسته ای ایران بودند، که هدف از هرکدام روشن سازی موارد نگرانی آژانس، بر اساس ضمیمه 2011 بود. تا جولای 2015، ایران اولین سه اقدام عملی را اجرا نمود و با آژانس در مورد دو اقدام عملی دیگر مبادرت به بحثهای فنی نمود.
12. در 14 جولای 2015، مدیرکل و جناب آقای علی اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران (AEOI)، نقشه راه را امضا کردند. آژانس و ایران، درتداوم همکاریها بر اساس چهارچوب همکاری، بمنظور تسریع و تقویت همکاری و گفتگو با هدف حل و فصل تمامی موضوعات باقیمانده که توسط آژانس و ایران حل نشده بود، تا آخر سال 2015، توافق نمودند. اقدامات مورد توافق در نقشه راه در ضمیمه 1 فهرست شده است.
B.3. قطعنامه 2231 شورای امنیت
13. در 20 جولای 2015، شورای امنیت قطعنامه 2231 (2015) را تصویب نمود ، که در آن، از جمله، مجدداً تایید نمود که ایران ' بر اساس درخواستهای آژانس بمنظور قادر شدن برای حل و فصل تمامی موضوعات باقیمانده، همانطوریکه در گزارشات آژانس تصریح شده، همکاری خواهد کرد'.
C. اجرای نقشه راه
14. در نقشه راه، آژانس و ایران بمنظور حل و فصل تمامی مسائل گذشته و حال، همانطوریکه در ضمیمه 2011 تصریح شده، تا پایان سال 2015، موافقت نمودند. با آغاز اجرای نقشه راه، آژانس مجموعه ای از اطلاعات را در اختیار داشت که نشان میداد ایران فعالیتهای مرتبط با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای را انجام داده بود. این اطلاعات که در ضمیمه 2011 منعکس شده اند، و بر اساس ارزیابی آژانس، در مجموع، معتبر بوده ، و همچنین اطلاعات کسب شده تا مقطع نوامبر 2011، که بیشتر به تجزیه و تحلیل مندرج در آن ضمیمه کمک کرد.
15. همانطوریکه در نقشه راه مورد توافق قرار گرفت، در 15 اوت 2015، ایران توضیحات مکتوب خود و اسناد مربوطه را در خصوص موضوعات گذشته و حال به آژانس ارایه نمود. در 8 سپتامبر 2015، آژانس پرسشهای مربوط به ابهامات در خصوص اطلاعات ارایه شده توسط ایران در 15 اوت 2015 را به ایران ارائه داد. این پرسشها همراه با بخشهای c.1-12 از ضمیمه 2011 و یک ساختار مشترک برای ارایه پرسشها برای هرکدام از بخشها، به شرح ذیل می باشند: شاخص های متخذه از متن ضمیمه 2011 بمنظور دستیابی به روشن سازیها فهرست شده، بررسی آژانس از اطلاعات موجود تا نوامبر 2011 از فعالیتهای پادمان خود، از ایران و دیگر کشورها، و هرگونه نشانه ای در خصوص شاخص ها، و پرسشهای آژانس.
16. در 15 اوت 2015، بمنظور رفع ابهامات مربوط به اطلاعات ارایه شده از سوی ایران به آژانس، در روزهای 15، 16، 17 و 29 و 30 سپتامبر 2015 و 10 و 14 اکتبر 2015، آژانس و ایران نشستهای فنی-کارشناسی برگزار کردند، و آژانس در اماکن مورد نظر در ایران در روزهای 18، 19 و 20 سپتامبر و 9 و 15 اکتبر اقدام به فعالیتهای پادمان نمود.
17. در 20 سپتامبر 2015، مدیرکل و معاون مدیرکل و رئیس بخش پادمانها از مکان خاص مورد نظر آژانس در پارچین بازدید نمودند.
18. تمامی فعالیتها بر اساس نقشه راه بر طبق برنامه مورد توافق اجرا گردید، در 24 نوامبر 2015، آژانس و ایران ' جلسه جمع بندی فنی ' در وین برگزار کردند.
D – متدلوژی
19. در نوامبر 2011، آژانس «تحلیل خود از اطلاعاتی که در قالب شاخص های مرتبط با وجود یا توسعه فرآیندهای مربوط به فعالیت های هسته ای از جمله نظامی شدن در اختیار داشت» را ارائه نمود. از نوامبر 2011، آژانس از طریق فعالیت هایی در قالب «چارچوب همکاری»، از جمله «نقشه راه» و «برنامه اقدام مشترک»، از طریق تلاش های خود آژانس، و از دولت های عضو، از جمله ایران، اطلاعات بیشتری به دست آورده است. از آنجا که اطلاعات تکمیلی در اختیار آژانس قرار گرفته است، آژانس قادر شده است که تحلیل خود در مورد جنبه های نظامی احتمالی برنامه هسته ای ایران را پالایش کند.
20. به منظور انجام ارزیابی نهایی، آژانس تمام اطلاعاتی که در اختیار دارد را در ارتباط با هریک از دوازده حوزه، به نحو مندرج در پیوست 2011 مورد تحلیل قرار داده است. آژانس همچنین از همین اطلاعات استفاده کرده تا بتواند از طریق ملاحظه ماهیت، میزان و انسجام اطلاعات در طی زمان، درکی از تصویر کلی بدست آورد.

E- ارزیابی های حوزه ای
21. همچنانکه قبلا گزارش شده است ، آژانس تحلیل خود از برنامه هسته ای ایران را بر یک مسیر اکتساب شامل اورانیوم با درصد غنی شدگی بالا (HEU) متمرکز کرده است. بر اساس شاخص های ملاحظه شده توسط آژانس در ارتباط با فعالیت های هسته ای ایران، کار آژانس بر تحلیلی مرتبط با توسعه یک ابزار انفجاری درونی HEU متمرکز شده است.
Eـ. 1. ساختار مدیریت برنامه
22. اطلاعاتی که پیش از نوامبر 2011 در اختیار آژانس قرار داشت نشان می داد که ایران از طریق تعدادی از ساختارهای مدیریتی متفاوت و متغیر، تمهیدات لازم برای فعالیت هایی در پشتیبانی از یک جنبه نظامی احتمالی برای برنامه هسته ای خود را فراهم کرده است. بر اساس این اطلاعات، ساختارهای سازمانی بیشتر حوزه های فعالیت مرتبط با تولید یک ابزار انفجاری هسته ای را پوشش می داد. این اطلاعات مشخص می کرد که فعالیت های آغاز شده در اواخر دهه هشتاد میلادی در دپارتمان های مرکز تحقیقات فیزیک (PHRC) و بعدتر، تحت رهبری محسن فخری زاده، در اوایل دهه 2000 میلادی در پروژه هایی در برنامه AMAD تمرکز یافت، و آنگونه که ادعا شده بود از طریق «دفتر ارکیده» مدیریت می شد. این اطلاعات نشان می داد که فعالیت های تحت برنامه AMAD در اواخر سال 2003 میلادی متوقف شده و اینکه کار کاملا ثبت شده، تجهیزات و اماکن کار یا بطور کامل پاکسازی شده و یا امحاء گردید تا چیز زیادی برای شناسایی ماهیت حساس کاری که صورت گرفته بود باقی نماند. نهایتا، بر اساس این اطلاعات، یک سازمان جدید با عنوان سازمان پژوهش و نوآوری دفاعی توسط محسن فخاری زاده تاسیس شده و در سایت مژده در نزدیکی دانشگاه مالک اشتر در تهران مستقر شد.
23. در مطالب ارائه شده توسط ایران به تاریخ 15 آگوست 2015 تحت نقشه راه، ایران اطلاعاتی در ارتباط با برخی از سازمان های ذکر شده در پیوست 2011 و ارتباطات آنها و کارکردهای آنها به آژانس ارائه کرد. در این ارتباط، ایران از جمله وجود یک برنامه هماهنگ شده با هدف تولید یک ابزار انفجاری هسته ای را رد کرد، و مشخصا وجود برنامه AMAD و «دفتر ارکیده» به عنوان عناصری از چنان برنامه ای را تکذیب کرد. آژانس در تاریخ 8 سپتامبر 2015 سوالاتی در این خصوص از ایران مطرح کرد که سپس در جلسات فنی-کارشناسی در تهران مورد بحث قرار گرفتند. یک بخش مهم از اطلاعاتی که در خصوص وجود ساختارهای سازمانی در اختیار آژانس قرار گرفته بود، در خلال اجرای نقشه راه توسط ایران تایید شد.
24. آژانس چنین ارزیابی می کند که، پیش از پایان سال 2003، یک ساختار سازمانی در ایران برقرار بوده که برای ایجاد هماهنگی برای طیفی از فعالیت های مرتبط با تولید یک ابزار انفجاری هسته ای مناسب بوده است. اگرچه برخی اقدامات پس از سال 2003 صورت گرفته، اما آنها بخشی از یک تلاش هماهنگ شده نبودند.
Eـ.2. فعالیت های خرید
25. همانطور که قبلا گزارش شد، ایران اعلام کرده است که سازمان انرژی اتمی به خاطر تحریم های بین المللی تحمیل شده بر کشور، با دشواری هایی در خرید روبرو شده است. این محدودیت ها در به دست آوردن اقلام حساس موجب شد که دستیابی ایران بر مواد و تجهیزات برای برنامه هسته ای ش دشوار گردد. بر اساس اطلاعاتی که تا پیش از نوامبر 2011 در اختیار آژانس بود، ایران قادر بود خریدهای خود را، عمدتا برای فعالیت های چرخه سوخت هسته ای خویش، از طریق شرکت هایی که مستقیما با سازمان انرژی اتمی یا وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ارتباطی نداشتند انجام دهد، و لذا مصرف کننده نهایی را پنهان نماید.
26. آژانس همچنین نشانه هایی در دست داشت از برخی نمونه های خرید و اقدام به خرید اقلامی که، علاوه بر سایر امور، به تولید یک ابزار انفجاری هسته ای مربوط می شد. آژانس اطلاعاتی در اختیار ندارد که اقدام به چنین خریدهایی پس از سال 2007 صورت گرفته باشد.
27. طی بحث های صورت گرفته در تاریخ 16 سپتامبر 2015 با آژانس، ایران مطالبی که قبلا عنوان کرده بود را تایید کرد مبنی بر اینکه، همانطور که آژانس احراز نموده است، ایران یک بررسی در مورد خرید یک دوربین مخصوص با سرعت بالا کرده بوده، این دوربین برای مقصودی متعارف بوده، و نهایتا، ایران این خرید را صورت نداده است. در خلال این مباحثات، ایران همچنین بر تکذیبی قبلی خود در مورد اینکه یک شرکت نام برده شده، برای خرید سوئیچ های با سرعت بالا تلاش کرده بوده پافشاری کرد.
28. آژانس از زمان پیوست 2011، هیچ اطلاعات تکمیلی در خصوص این موضوع دریافت نکرده است.
E ـ. 3. اکتساب مواد هسته ای
29. اطلاعاتی که پیش از نوامبر 2011 در اختیار آژانس قرار داشت نشان می داد که معدن گچین یک منبع بالقوه برای اورانیوم به منظور استفاده در فعالیت های هسته ای اعلام نشده در بازه زمانی 2000 تا 2003 بوده است. این اطلاعات همچنین نشان می داد که فعالیت های مقدماتی، از جمله «پروژه نمک سبز» در یک مکان نامشخص صورت گرفته و هدف از آنها تولید نمک های اورانیوم بوده که می توانسته است مناسب باشد برای یا تبدیل یا به مواد برای غنی سازی اورانیوم و یا به موادی برای تجزیه مستقیم نمک های اورانیوم به فلز خالص اورانیوم. این اطلاعات از سندهای مرتبط با مطالعات ادعایی و سایر اطلاعات دریافتی از دولت های عضو ریشه می گرفتند، و نشان می دادند که این فعالیت ها در زمانی که برنامه AMAD در اواخر سال 2003 متوقف شد، پایان گرفتند. این اطلاعات نشان می داد که کار مزبور در یک مرحله پیشرفته نبوده است. این اطلاعات نشان می داد که کار مقدماتی که با هدف اجرای این فرآیند صورت گرفته بود، مشتمل بر استفاده از مواد جایگزین بود تا از احتمال آلودگی کنترل نشده جلوگیری شود. سایر اطلاعات نشان می داد که ایران، خارج از چرخه سوخت هسته ای اعلام شده خود، در حال توسعه فرآیندهایی برای تجزیه نمک های اورانیوم به فلز خالص اورانیوم بوده است. اطلاعات موجود در اسناد مطالعات ادعایی، نمک های اورانیوم که قرار بود تولید شوند را به تولید کلاهک مرتبط می ساخت.
30. ایران وجود معدن گچین را در آوریل سال 2004 در خلال اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی اعلام نمود. در سال 2014 در قالب چارچوب همکاری و برنامه اقدام مشترک، ایران امکان دسترسی مدیریت شده آژانس به معدن گچین را فراهم آورد. آژانس چنین ارزیابی کرده است که فعالیت های صورت گرفته در این سایت با اعلامیه هایی که ایران در قالب چارچوب همکاری و برنامه اقدام مشترک ژنو ارائه داده است همخوانی دارد و اینکه، در هر صورت، پیش از سال 2006 هیچ میزان قابل توجهی مواد هسته ای در گچین نمی توانسته است تولید شده باشد. آژانس چنین ارزیابی می نماید که فرآیند طراحی شده برای تولید نمک های اورانیوم به لحاظ فنی دچار مشکل بوده و در مقایسه با آن چیزی که به عنوان بخشی از چرخه سوخت هسته ای اعلام شده ایران، در اختیار این کشور قرار داشته، از کیفیت پایینی برخوردار بوده است.
31. آژانس همچنین اطلاعاتی از دولتهای عضو دریافت کرده بود که، مقادیری در مقیاس کیلوگرم از فلز اورانیوم در اختیار برنامه AMAD قرار داشته است، هرچند که مورد استفاده قرار نگرفته است. همانگونه که قبلا گزارش شد، آژانس در آگوست 2011 یک راستی آزمایی فیزیکی از موجودی (PIV) لابراتوار تحقیقاتی چندمنظوره جابر بن حیان به عمل آورد، تا علاوه بر چیزهای دیگر، مواد هسته ای موجود در شکل فلز طبیعی اورانیوم و پسماند فرآیند مربوط به آزمایش های تبدیل UF4 به فلز اورانیوم که در این لابراتوار در بازه زمانی 1995 تا 2000 صورت گرفته بود را راستی آزمایی نماید. در نتیجه این راستی آزمایی فیزیکی، آژانس متوجه یک ناهمخوانی احتمالی در حد چند کیلوگرم اورانیوم طبیعی در نتایج حسابرسی این آزمایش ها گردید. آژانس این اطلاعات را مجددا در سال 2014 مورد بازبینی قرار داد و به این ارزیابی رسید که میزان اورانیوم طبیعی مزبور در حد تقریب متداول در سنجش ها و حسابرسی های مربوط به مواد هسته ای بوده است.
32. بر مبنای تمام اطلاعاتی که در اختیار آژانس قرار داشت، از جمله از طریق فعالیت های ویژه راستی آزمایی که در چارچوب همکاری مشخص شده است (از جمله دسترسی مدیریت شده به معدن گچین) و برنامه اقدام مشترک ژنو، آژانس هیچ نشانه ای از یک چرخه سوخت هسته ای اعلام شده در ایران فراتر از آن فعالیت هایی که پیشتر توسط ایران اعلام شده بود به دست نیاورد. آژانس چنین ارزیابی می نماید که هر میزان مواد هسته ای که ممکن است در قالب برنامه AMAD در اختیار ایران بوده باشد، در حد تقریب متداول در سنجش ها و حسابرسی های مربوط به مواد هسته ای بوده است.
E ـ. 4. اجزاء هسته ای برای یک ابزار انفجاری
33. اطلاعاتی که پیش از نوامبر 2011 در اختیار آژانس قرار داشت نشان می داد که، در اوایل دهه 1990، ایران ممکن است اطلاعات مربوط به طراحی یک ابزار نظامی هسته ای را از طریق یک شبکه مخفی عرضه هسته ای دریافت کرده باشد. ایران یک کپی از سند یک صفحه ای دستنویس را در اختیار آژانس قرار داد که گفته می شود پیشنهادی از سوی این شبکه مخفی عرضه هسته ای بوده در ارتباط با فناوری غنی سازی توسط سانتریفیوژ. در خلال بحث هایی که در سال 2005 با ایران صورت گرفت، آژانس به یک سند 15 صفحه ای مربوط به تبدیل ترکیبات اورانیوم به فلز اورانیوم («سند فلز اورانیوم») و تولید اجزاء فلزی نیمکره ای اورانیوم غنی شده دست یافت.
34. اطلاعاتی که پیش از نوامبر 2011 در اختیار آژانس قرار داشت نشان می داد که ایران در کار مقدماتی با هدف توسعه یک فرآیند شیمیایی برای تجزیه یک ترکیب فلوراید اورانیوم (UF4) به فلز اورانیوم با استفاده از اکسید سرب به عنوان ماده جایگزین پیشرفت هایی داشته است. بعلاوه، این اطلاعات نشان می داد که ایران کارهای مقدماتی، بدون مواد هسته ای، برای تولید اجزاء اورانیومی برای یک ابزار انفجاری هسته ای صورت داده است. در خلال بحث های صورت گرفته در سپتامبر 2015 تحت نقشه راه، ایران به آژانس اطلاع داد که ایران کار متالورژیک که مشخصا برای ابزارهای هسته ای طراحی شده باشد انجام نداده، و مایل به بحث در خصوص فعالیت های مشابه که فاقد چنان کاربردی هستند، نمی باشد.
35. بر مبنای تمام اطلاعاتی که در اختیار آژانس بود، آژانس هیچ نشانه ای از اینکه انجام فعالیت هایی توسط ایران که مستقیما ریشه در «سند فلز اورانیوم » یا اطلاعات طراحی یک ابزار انفجاری هسته ای از طریق یک شبکه مخفی عرضه هسته ای داشته باشد نیافته است.
E ـ. 5. تولید چاشنی انفجاری
36. تولید چاشنی های ایمن و سریع العمل، و تجهیزات مناسب برای آتش کردن چاشنی ها، یک بخش لایتجزی از برنامه تولید یک ابزار انفجاری هسته ای از نوع درون-انفجاری است. پیش از نوامبر 2011، آژانس اطلاعاتی داشت که نشان می داد که ایران، در سالهای 2002 تا 2003، اقدام به تولید چاشنی های انفجاری از نوع کابل های پلی انفجاری (EBW) و ایجاد توانایی آتشزنه با ولتاژ بالا کرده است که، در ترکیب با یکدیگر، موجب می شد چند چاشنی انفجاری به طور همزمان با کمتر از چند میکروثانیه اختلاف آتش بگیرند.
37. در خلال جلسه ای که در سال 2014 در قالب چارچوب همکاری برگزار شد، ایران اطلاعاتی در اختیار آژانس قرار داد که نشان می داد که در دسامبر 2000 وزارت دفاع ایران تصمیم گرفته بود ضوابط ایمنی برای برخی عملیات مشخص که دربردارنده مواد منفجره متعارف بودند را از طریق تولید چاشنی های انفجاری ایمن تر ارتقاء دهد. ایران بیان نمود که کار مقدماتی بر روی چاشنی های EBW توسط یک گروه صنعتی مرتبط با وزارت دفاع صورت گرفته و پس از آن، در سال 2002، کار های بیشتر را آغاز نموده است که به تولید موفقیت آمیز چاشنی های انفجاری EBW منجر شده است. ایران فیلمی از انجام فعالیت های آزمایشی به آژانس نشان داد که عنوان نمود مربوط به صنعت هوافضای او است. آژانس توجه نمود که ایران توضیحی در ارتباط با فعالیت هایی که بر اساس اطلاعات قبلی، در سالهای 2002 تا 2003 انجام داده بود ارائه نداده است.
38. ایران عنوان نمود که دلیل تولید چاشنی های EBW کمک به پیشگیری از سوانح انفجاری بوده، و در خلال نشستی که در قالب چارچوب همکاری در تاریخ 20 ماه می 2014 برگزار شد، فهرستی از پنج سانحه را به آژانس ارائه کرد. آژانس معلوم نمود که این اطلاعات با جدول زمانبندی همخوانی نداشته و ارتباطی به برنامه تولید چاشنی ها ندارند. در جلسه ای که در قالب نقشه راه در 15 اکتبر 2015 برگزار شد، ایران جدولی از شش سانحه دیگر را به آژانس ارائه داد. آژانس توجه دارد که اگرچه هریک از این ها گفته شده که در زمان های درست رخ داده و مرتبط با سوانح انفجاری هستند، لااقل یکی از آنها به نظر نمی رسد که ارتباطی با چاشنی ها داشته باشد.
39. در همان جلسه مورخ 20 می 2014، ایران همچنین به آژانس اطلاع داد که در حوالی سال 2007، صنایع نفت و گاز این کشور تشخیص داده بودند که به چاشنی های انفجاری EBW برای تولید ابزارهای حفر چاه های عمیق اکتشاف نیاز هست. ایران در جهت تحکیم این ادعا، اطلاعاتی به آژانس ارائه داد، از جمله نتایج تعداد محدودی تست که در آنها چاشنی های انفجاری با همزمانی زیر میکروثانیه آتش شده بودند. ایران به آژانس اطلاع داد که در سال 2008، به دلیل نگرانی از علاقه ای که آژانس به تولید چاشنی های EBW توسط ایران ابراز کرده بود، تامین نیاز صنعت نفت و گاز به حالت تعلیق درآمده بود. کار بر روی چاشنی های انفجاری تکی برای کاربرد در صنعت نفت و گاز در سال 2013 آغاز شد. همانگونه که قبلا توسط آژانس گزارش گردید، این نوع کاربرد در تعارض با رویه های تخصصی صنعتی نمی باشد.
40. آژانس چنین ارزیابی می نماید که چاشنی های EBW تولیدی توسط ایران دارای مختصاتی هستند که به ابزار انفجاری هسته ای مربوط می شود. آژانس تصدیق می نماید که روند رو به رشد استفاده از چاشنی های انفجاری EBW برای مصارف غیرنظامی و نظامی متعارف وجود دارد.
E .6. ابتکار مواد انفجاری قوی و آزمایشات مربوطه
41. پیش از نوامبر 2011 دولت های عضو اطلاعاتی را در اختیار آژانس قرار دادند که ایران اطلاعات طراحی فناوری مواد منفجره موسوم به آغازگر چند نقطه ای (MPI) را در اختیار دارد و این که ایران این اطلاعات را برای آماده سازی مواد منفجره با قدرت بالا در هندسه (حجم) نیمکره مورد استفاده قرار داده است. این اطلاعات حاکی از آن بود که ایران یک سامانه MPI نیم کره ای را توسعه و حداقل یک آزمایش در مقیاس بزرگ در سال 2003 انجام داده است که جزییات فنی آن از نظر داخلی و با مواد نگارش شده توسط یک «کارشناس خارجی» همخوانی داشت. آژانس ارزیابی مجدد کرده است که این آزمایش در مکانی به نام «مریوان» و نه در «منطقه» مریوان انجام شده است.
42. آژانس بعد از نوامبر 2011 اطلاعات اضافه از دولت های عضو در باره انجام آزمایش هایی در مقیاس پایین توسط ایران در اوایل دهه 2000 با هدف تایید آماده سازی مواد منفجره با قدرت بالا، تجهیزات مربوطه، و اجرای معیارهای ایمنی در مکان های آزمایشی مختلف در ایران دریافت کرد.
43. اطلاعات در دسترس آژانس در 2011 نیز نشان می داد که ایران می توانسته از کارشناس خارجی پیش گفته که از هر دو دانش فناوری MPI و عیب شناسی تجربی (experimental diagnostics) برخوردار بود و بخش زیادی از کار حرفه ای خود را به اشتغال در برنامه سلاح هسته ای در کشور مبداء خود صرف نموده، بهره برده باشد. حضور کارشناس خارجی در ایران در بازه زمانی 1996-2001 توسط ایران تایید شده، هر چند ایران اظهار داشته است که فعالیت های او به تولید الماس های نانو (نانو الماس) مربوط بوده است.
44. در اطلاعات ارائه شده توسط ایران به تاریخ 15 اوت 2015 تحت نقشه راه، و در جریان مباحثات بیشتر در سپتامبر 2015، ایران به آژانس اطلاع داد که این کشور یک الزام فنی برای توسعه فناوری MPI مربوط به یک کاربرد نظامی متعارف مربوط به اوایل دهه 1990 میلادی داشته است و این که «عملیاتی کردن» این پروژه در سال 2007 شروع شد. اطلاعات ارائه شده توسط ایران نشان داد که چگونه مفهوم ژنراتور موج حلقوی از طراحی مذکور در اطلاعات تأمین شده توسط ایران برای آژانس در 2008 اقتباس شده و ظاهراً برای بهینه سازی عملکرد مواد انفجاری متعارف توسعه یافته بود. ایران در جریان جلسه کارشناسی فنی مورخ 30 سپتامبر 2015 نمونه هایی از ژنراتور موج حلقوی شامل تعدادی که با مواد منفجره پر و شلیک شده بودند را به آژانس نشان داد. ایران اعلام کرد که آزمایش از ماهیتی تجربی به منظور تعیین کارکرد سامانه انفجاری برخوردار بوده است. متعاقباً ایران اعلام کرد که این کشور مشخصاتی را برای کارکرد ژنراتور موج حلقوی تعریف نکرده و فقط اندازه گیری های تشخیصی محدودی را انجام داده است.
45. علاوه بر اطلاعاتی که نشان می داد ایران با فناوری آغازگر چند نقطه ای MPI در هندسه (حجم) مسطح کار کرده است، در مباحثات مورخ 30 سپتامبر 2015 ایران اعلام کرد که این کشور فناوری MPI را برای یک هدف نظامی متعارف نامشخص در یک هندسه (حجم) استوانه ای مورد تحقیق قرار داده است. ایران همچنین تکرار کرد که هیچ کاری در زمینه فناوری MPI در هندسه (حجم) (نیم) کره ای انجام نشده است.
46. آژانس ارزیابی می کند که فناوری MPI توسعه یافته توسط ایران ویژگی های مربوط به یک وسیله انفجاری هسته ای به اضافه ویژگی های مربوط به شمار کوچکی از کاربردهای جایگزین را دارد.
E.7. آزمایش های هیدرودینامیک
47. پیش از نوامبر 2011، اطلاعات به دست آمده از طریق کوشش های خود آژانس به علاوه اطلاعات تأمین شده برای آژانس توسط دولت های عضو نشان داد که ایران اجزای شبیه سازی شده برای یک وسیله انفجاری هسته ای از مواد دارای چگالی بالا را تولید کرده است، و این که این اجزا می توانند دارای ویژگی های مربوط به آزمایش فشاری دینامیک اجزا، یعنی آزمایش هیدرودینامیک باشند. چنین آزمایشی می توانسته استفاده از تجهیزات تشخیصی با سرعت بالا برای نظارت بر تقارن شوک فشاری هسته شبیه سازی شده یک وسیله انفجاری هسته ای را در بر داشته باشد.
48. همان گونه که قبلاً گزارش شد، در ارتباط با آزمایش هیدرو دینامیک، آژانس اطلاعاتی را از دولت های عضو شامل تصاویر ماهواره ای دریافت کرد که نشان می داد ایران در سال 2000 یک سیلندر بزرگ را در مجتمع نظامی پارچین ساخته و نصب کرده است. اطلاعات دیگر نشان داد که این سیلندر با پارامترهای یک محفظه شلیک مواد منفجره (محفظه) (chamber) موجود در نوشته های کارشناس خارجی مطابقت دارد و برای مهار آثار انفجار تا 70 کیلوگرم مواد منفجره با قدرت بالا (مقداری مناسب برای انجام آزمایش های هیدرودینامیک با مواد منفجره پرقدرت) طراحی شده بود. اطلاعات نشان می داد که ایران ابتدا مخزن را نصب و سپس یک ساختمان را در اطراف آن بنا کرده است، و این که این ساختمان (ساختمان اصلی مورد نظر آژانس) تا اواخر سال 2003 مورد استفاده بود.
49. آژانس بعد از نوامبر 2011 اطلاعات اضافی از دولت های عضو در باره تجهیزات مستقر در سایت پارچین و تعداد زیادی تصاویر ماهواره ای بازرگانی بدست آمده از این سایت را دریافت کرد.
50. آژانس از ایران خواست تا فعالیت های مربوط به توانمندی های پژوهشی انفجاری نظارت شده از نظر علمی را که مبنای نگرانی های مشخص آژانس مطروحه در ضمیمه 2011 بودند را روشن سازد. ایران هیچ گونه توضیحی ارائه نکرد.
51. از زمان طرح نخستین درخواست آژانس از ایران برای دسترسی به محل مشخص مورد نظر آن در سایت پارچین در فوریه 2012، فعالیت های گسترده ای در این مکان انجام شده است. این فعالیت ها، مشاهده شده از طریق تصاویر ماهواره ای بازرگانی، ظاهراً از جمله تخریب ساختمان اصلی ، حذف/جایگزینی یا نوسازی سازه دیوار خارجی آن، حذف و جایگزینی بخشی از سقف، و مقدار زیادی مایع خارج شده از ساختمان را نشان می داد. تصاویر ماهواره ای بازرگانی همچنین نشان داد که پنج ساختمان یا سازه دیگر در همان مکان در این دوره زمانی تخریب شدند و این که تسطیح زمین و محوطه سازی در منطقه وسیعی در این مکان و اطراف آن انجام گرفته است.
52. تحت مفاد نقشه راه، آژانس و ایران در باره ترتیباتی در خصوص موضوع پارچین توافق کردند. این ترتیبات شامل مشاهده بصری و نمونه برداری محیطی در محل مورد نظر آژانس بود. این فعالیت ها در 20 سپتامبر 2015 تکمیل شدند. برای تایید موثق بودن فعالیت ها و نمونه ها، آژانس تضمین نمود که نمونه ها در محل مورد نظر گرفته شده اند و این که اقدامات حفاظتی در مورد نمونه ها مطابق رویه های پادمانی تأسیس شده توسط آژانس رعایت شده است.
53. هنگامی که مدیرکل و معاون مدیرکل در امر پادمان ها از ساختمان اصلی مورد نظر آژانس در سایت پارچین در 20 سپتامبر 2015 بازدید کردند، آنها یک محفظه یا هر گونه تجهیزات مربوطه را در داخل ساختمان مشاهده ننمودند. آنها از جمله نشانه های تازه ای دال بر نوسازی داخلی، یک سقف با یک سطح مقطع غیر معمول و یک سامانه تهویه مطبوع که به نظر می رسید ناقص است را مشاهده نمودند.
54. ایران در جریان مباحثات در جلسه کارشناسی فنی تحت نقشه راه اعلام کرد که ساختمان همیشه برای انبار کردن مواد شیمیایی جهت تولید مواد منفجره مورد استفاده قرار گرفته است.
55. آژانس نمونه های محیطی را تجزیه و تحلیل نموده است. آژانس ترکیبات انفجاری یا پیش سازهای آنها را که نشان دهد ساختمان برای انبار کردن بلند مدت مواد شیمیایی مربوط به مواد منفجره مورد استفاده قرار داشته است را پیدا نکرد.
56. به دنبال تکمیل جلسه کارشناسی فنی در 14 اکتبر 2015 که در آن ایران با نشان دادن یک عکس هوایی گرفته شده توسط ایران، تصاویر ماهواره ای آژانس را مورد چالش قرار داد، آژانس از منابع مختلف از جمله یک منبع بازرگانی، تصاویر ماهواره ای جدیدی را به دست آورد که نشانه های قبلی مربوط به حضور یک شیء استوانه ای شکل بزرگ در محل مورد نظر آژانس در سایت پارچین در تابستان 2000 را حمایت می کرد.
57. اطلاعات موجود نزد آژانس شامل نتایج تجزیه و تحلیل و تصاویر ماهواره ای، اعلام ایران در باره هدف (نوع کاربری) ساختمان را حمایت نمی کند. به عنوان نتیجه فعالیت های انجام شده تحت مفاد نقشه راه، آژانس تصدیق کرده است که از 20 سپتامبر 2015 سیلندر در ساختمان اصلی مورد نظر (آژانس) نبود. آژانس ارزیابی می کند که فعالیت های گسترده انجام شده توسط ایران از فوریه 2012 در محل خاص مورد نظر آژانس، توان آژانس برای انجام راستی آزمایی مؤثر را به صورت جدی تضعیف نمود.
E.8. مدل سازی و محاسبات
58. تا نوامبر 2011 آژانس اطلاعاتی را از دولت های عضو دریافت کرده بود که نشان می داد ایران قبل از 2004 و بین 2005 و 2009 مطالعات مدل سازی رایانه ای ترتیبات اجزای متعددی را که فقط مختص تنظیمات انفجاری هسته ای مبتنی بر فناوری انفجار داخلی بودند را انجام داده است. اطلاعات منابع باز نیز نشان داد که ایران مطالعات اضافی مربوط به مدل سازی مواد منفجره پر قدرت را که آژانس نیز در چارچوب شبیه سازی هیدرودینامیک و مطالعات توسعه کد مهم می دانست، انجام داده است. مدل سازی تشریح شده در بالا دارای شماری کاربردهای ممکن است که برخی از آنها به طور خاص برای یک وسیله انفجاری هسته ای است.
59. اطلاعات اضافی دریافت شده توسط آژانس از دولت های عضو از نوامبر 2011 با اطلاعاتی که قبلاً در اختیار آژانس بود همخوانی دارد. همچنین اطلاعات اضافی در باره یک پروژه در سال 2009 برای تعیین معادله های حالت مواد مورد نظر از یک دولت عضو به دست آژانس رسید.
60. آژانس در اکتبر 2014 شماری از این موضوعات شامل آن دسته از موضوعات که به نشریات ایرانی منبع باز اشاره داشتند را با ایران مورد بحث قرار داد. در خصوص نشریات منبع باز مربوط به محاسبات نوترونی، ایران توضیح داد که نشریات مشخص شده توسط آژانس بر کار گذشته و حال انجام شده توسط یک فرد مشخص مبتنی می باشد که رساله درجه دکتری خود را به اتمام رسانده است. ایران در آوریل 2015 این رساله (به زبان فارسی) را برای بررسی به آژانس نشان داد. ایران در باره مدل سازی محاسبات وسیله انفجاری هسته ای اعلام کرد که چنین مطالعاتی هرگز در ایران انجام نشده است. آژانس برخی شباهت ها بین نشریات منبع آزاد ایرانی و مطالعات مطروحه در اطلاعات دریافت شده از دولت های عضو بر حسب تطابق متنی، و پارامترهای بعدی مشخص و دیگر پارامترهای به کار رفته را مورد توجه قرار می دهد.
61. در مورد مطالعات مدل سازی در زمینه مواد منفجره پرقدرت، ایران در اطلاعات ارسالی به آژانس به تاریخ 15 اوت 2015 تحت نقشه راه، به استفاده از مدل سازی هیدرودینامیک در کاربردهای نظامی متعارف اشاره و اعلام نمود که چنین کاربردهایی ربطی به نگرانی آژانس ندارند. ایران در جریان جلسه های کارشناسی که بعد از آن تاریخ برگزار شدند، مشخص ساخت که با امعان نظر به ابعاد نظامی متعارف قوی مربوط به این کار، در موضعی نیست که در باره آنها صحبت کند.
62. بر اساس همه اطلاعات در دسترس آژانس شامل (اطلاعات دریافت شده) از اجرای نقشه راه، آژانس ارزیابی می کند که ایران مدل سازی رایانه ای یک وسیله انفجاری هسته ای را قبل از 2004 و بین 2005 و 2009 انجام داده است. با این حال آژانس ماهیت ناقص و پراکنده این محاسبات را مورد توجه قرار می دهد. آژانس همچنین کاربرد برخی مدل سازی های هیدرو دینامیک برای وسیله های انفجاری نظامی متعارف را مورد توجه قرار می دهد.
E.9. آغازگر نوترونی
63. اطلاعات ارائه شده به آژانس توسط دولت های عضو قبل از نوامبر 2011 نشان می داد که ایران اقدامات عملی برای تضمین آغازگری نوترون یک وسیله انفجاری هسته ای از نوع انفجار داخلی از طریق آزمایش با مواد و محاسباتی که می توانست تحت فشرده سازی شوک نوترون ایجاد نماید را مورد توجه قرار داده بود. قبل از اجرای نقشه راه، آژانس ارزیابی کرد که یکی از شاخص های ساخت منابع نوترون حاصل از شوک ضعیف تر از آن چه قبلاً در نظر گرفته شده بود می باشد.
64. اطلاعات اضافی تأمین شده توسط یک دولت عضو قبل از نوامبر 2011 نشان داد که فعالیت در این زمینه در ایران احتمالاً بعد از 2004 ادامه داشته است و این که از حدود 2006 به بعد، ایران یک برنامه چهار ساله در باره اعتبارسنجی طراحی منبع نوترون حاصل از شوک از جمله از طریق استفاده از مواد غیرهسته ای به منظور اجتناب از آلودگی را آغاز کرده است. ایران در جریان جلسه کارشناسی فنی در سپتامبر 2015 اعلام کرد که هیچ فعالیت، عملی یا نظری، مربوط به منابع نوترونی ناشی از شوک را انجام نداده است.
65. موارد ارائه شده توسط ایران به آژانس در اوت 2015 تحت نقشه راه اطلاعاتی را در باره مطالعات عمومی تولید نوترون شامل می شد و نشریات منبع آزاد غیر ایرانی مربوط را مشخص می سازد. ایران تایید نمود که تحقیق در یک مؤسسه در ایران انجام شده است که طی آن تجهیزات تمرکز پلاسما برای ایجاد پالس های کوتاه نوترون و توسعه و آزمایش حساسه های مناسب به کار رفته است. در جریان یک بازدید فنی از یک مؤسسه در ایران در تاریخ 9 اکتبر 2015، ایران توانمندی های تحقیقاتی نوترون در آن مؤسسه را به آژانس نشان داد.
E.10. انجام یک آزمایش
66. اطلاعات تأمین شده برای آژانس توسط یک دولت عضو قبل از نوامبر 2011 نشان داد که ایران ممکن است در 2002-2003 آزمایش های مقدماتی مربوط به آزمایش یک وسیله انفجاری هسته ای را برنامه ریزی کرده و انجام داده باشد. آژانس همچنین اطلاعاتی داشت که ایران شماری از آزمایش های عملی به منظور مشاهده این که آیا اجزای شلیک چاشنی EBW آن طی یک مسافت طولانی بین نقطه شلیک و یک وسیله آزمایشی مستقر در یک تونل (shaft) عمیق به نحوی رضایت بخش عمل می کند را انجام داده است.
67. اطلاعات اضافی از اسناد مطالعاتی ادعایی نشان داد که ایران اسنادی را که مشخص شده است به ترتیبات ایمنی مواد منفجره که ذاتاً به آزمایش یک وسیله انفجاری هسته ای مربوط می باشند، در اختیار دارد.
68. آژانس اطلاعات اضافی در این زمینه را از زمان ضمیمه 2011 دریافت نکرده است.

E.11. تلفیق یک وسیله پرتاب موشک
69. اطلاعات گسترده ارائه شده به آژانس در چارچوب اسناد مطالعاتی ادعایی قبل از نوامبر 2011 کار پروژه ای مفصل انجام شده در ایران طی سالهای 2002-2003 برای بررسی این که چگونه می توان یک کلاهک کروی را به داخل محفظه کلاهک موجود وسیله حمل موشک شهاب 3 تلفیق کرد به گونه ای که چنین کلاهکی شرایط دشوار پرتاب و ورود مجدد را تحمل کند، و تا زمان رسیدن به هدف خود قابلیت کارکردی اش را حفظ کند، نشان داد. طبق این اطلاعات، این مطالعات مهندسی، که شامل ملاحظات عملی، نظری و طراحی بود همچنین شماری از کارگاه ها که اجزا و قطعات مدل ها به اندازه طبیعی در آنها ساخته شدند را مورد استفاده قرار داد. اطلاعات همچنین نشان داد که جزییات کار پروژه در گزارشات به ثبت رسیده بود.
70 . در طول دوره اجرای نقشه راه، آژانس از جمله از ایران درخواست کرد تا ترتیب انجام بازدید از کارگاه های تعیین شده از سوی آژانس بعنوان کارگاه هائی که در اسناد مطالعات ادعائی مشخص شده بود، را بدهد.
71. در تاریخ 30 سپتامبر 2015 ، ویدئوی کوتاهی توسط ایران از سه کارگاه مشخص شده در اسناد مطالعات ادعائی به آژانس نشان داده شد. گفته شد که دو مورد از این ویدئوها از داخل دو کارگاهی که همچنان مشغول فعالیت هستند فیلم برداری شده در حالیکه ویدئوی سوم از بیرون کارگاهی گرفته شده که دیگر فعال نیست. در تاریخ 15 اکتبر 2015 از آژانس برای بازدید از دو کارگاه در حال فعالیت دعوت شد. از این ویدئوها و دیدارها؛ آژانس راستی آزمائی نمود که کارگاهها همان کارگاههای توصیف شده در اسناد مطالعات ادعائی هستند. بعلاوه، مشخصات و قابلیت کارگاه با موارد توصیف شده در اسناد مطالعات ادعائی مطابقت دارد.
72 . آژانس وجود دو کارگاه در ایران، مورد اشاره در اسناد مطالعات ادعائی را راستی آزمائی نمود، ولی هیچگونه اطلاعات بیشتری را در این زمینه از زمان ضمیمه 2011 میلادی دریافت نکرده است.
E.12 . سیستم فیور، مسلح سازی و آتش
73 . تا قبل از نوامبر 2011 میلادی، آژانس تعدادی سند از اسناد مطالعات ادعائی در اختیار داشت که به توسعه یک سیستم آتش از نمونه اشاره داشت که کلاهک جدیدا' طراحی شده برای موشک شهاب 3 را قادر می ساخت در هوا بالای یک هدف یا پس از برخورد با زمین منفجر شود.
74 . اطلاعات در اختیار آژانس از اسناد مطالعات ادعائی نشان داد که ایران تعدادی انتخاب های فنی برای سیستم فیوز، مسلح سازی و آتش را مورد بررسی قرار داده که تضمین می کند کلاهک سطحی موشک جدید شهاب 3 تا زمان رسیدن وسیله به هدف مشخص شده سالم مانده و اینکه کلاهک پس از آن صحیح عمل کند.
75 . آژانس اطلاعات بیشتری در این زمینه از زمان ضمیمه سال 2011 میلادی دریافت نکرده است.
F . ارزیابی کلی
76 . این ارزیابی کلی نتیجه تحلیل همه اطلاعات در دسترس آژانس در ارتباط با هر یک از 12 زمینه، مندرج در ضمیمه سال 2011 میلادی می باشد.
77 . بر اساس همه اطلاعات در دسترس آژانس در رابطه با اکتساب مواد هسته ای، از جمله از فعالیتهای راستی آزمائی خاص مشخص شده تحت 'چارچوب همکاری' (شامل دسترسی مدیریت شده به معدن گچین) و برنامه اقدام مشترک، آژانس نشانه هائی از چرخه سوخت هسته ای اعلام نشده در ایران، فراتر از فعالیتهای اعلام شده گذشته از سوی ایران، نیافته است. آژانس ارزیابی می کند که هر مقدار مواد هسته ای که می توانسته تحت برنامه آماد (AMAD Plan) در اختیار ایران قرار داشته باشد مربوط به شبهات ناشی از حسابداری و اندازه گیری مربوط به مواد هسته ای بوده است.
78 . بر اساس کلیه اطلاعات در دسترس در رابطه با اجزای هسته ای وسیله انفجاری، آژانس نشانه هائیاز انجام فعالیت هائی از سوی ایران که بتواند مستقیما' به 'سند فلز اورانیوم' یا به اطلاعات طراحی یک وسیله انفجاری از شبکه مخفی عرضه هسته ای ردیابی شود، نیافته است.
79 . آژانس ارزیابی می کند که چاشنی های انفجاری (EBW) توسعه یافته از سوی ایران مشخصاتی مرتبط با یک وسیله انفجاری هسته ای دارند. آژانس تصدیق می کند که استفاده فزاینده ای از چاشنی های EBW برای اهداف غیرنظامی و نظامی متعارف وجود دارد. آژانس همچنین ارزیابی می کند که فنآوری آغازگر چند نقطه ای توسعه یافته از سوی ایران مشخصات مرتبط با یک وسیله انفجاری هسته ای، و همچنین (مرتبط) با تعداد محدودی از کاربردهای جایگزین دارد.
80 . اطلاعات در اختیار آژانس در رابطه با آزمایش هیدرودینامیک نشان داد که ایران اتاقکی بزرگ را در مجتمع نظامی پارچین در سال 2000 ساخته و نصب کرده است. سایر اطلاعات نشان داد که این اتاقک منطبق با پارامترهای یک اتاق آتش انفجاری ترسیم شده در انتشارات کارشناس خارجی است. اطلاعات در اختیار آژانس، شامل نتایج تحلیل نمونه ها و تصاویر ماهواره ای، اظهارات ایران درخصوص منظور از این ساختمان را تایید نمی کند. فعالیتهای انجام شده درچارچوب نقشه راه ثابت کرده است که اتاقک در ساختمان اصلی موردنظر وجود ندارد. آژانس ارزیابی می کند که فعالیتهای فشرده صورت گرفته از سوی ایران از فوریه 2012 میلادی در مکان خاص موردنظر آژانس توانائی آژانس را برای انجام راستی آزمائی موثر تضعیف نموده است.
81 . بر اساس کلیه اطلاعات در اختیار آژانس درخصوص مدل سازی و محاسبات، شامل (اطلاعات ناشی) از اجرای نقشه راه ، آژانس ارزیابی می کند که ایران مدل سازی کامپیوتری از یک وسیله انفجاری هسته ای را قبل از سال 2004 میلادی و ما بین سالهای 2005 و 2009 میلادی انجام داده است. معهذا، آژانس ماهیت ناقص و پراکنده این محاسبات را مورد توجه قرار می دهد. آژانس همچنین قابلیت کاربرد برخی مدل سازی (های) هیدرودینامیک برای وسایل انفجاری نظامی متعارف را مورد توجه قرار می دهد.
82 . آژانس وجود دو کارگاه در ایران، مورد اشاره در اسناد مطالعات ادعائی درخصوص تلفیق یک وسیله پرتاب موشک را راستی آزمائی نموده ولی اطلاعات دیگری در این زمینه از زمان ضمیمه سال 2011 میلادی دریافت نکرده است.
83 . آژانس اطلاعات بیشتری نسبت به آنچه در اسناد مطالعات ادعائی درخصوص انجام یک آزمایش یا درخصوص سیستم فیوز، مسلح سازی و آتش آمده است از زمان ضمیمه 2011 میلادی دریافت نکرده است.
84 . آژانس ارزیابی می کند که، قبل از پایان سال 2003 میلادی، یک ساختار سازمانی در ایران مناسب برای هماهنگی طیفی از فعالیتهای مرتبط با توسعه یک وسیله انفجاری هسته ای وجود داشته است. هرچند برخی فعالیتها بعد از سال 2003 میلادی اتفاق افتاده، اما این (فعالیتها) بخشی از یک تلاش هماهنگ شده نبوده است.
85 . ارزیابی کلی آژانس آنست که طیفی از فعالیتهای مرتبط با توسعه یک وسلیه انفجاری هسته ای در ایران قبل از پایان سال 2003 میلادی بعنوان تلاشی هماهنگ شده وجود داشته و برخی فعالیتها بعد از سال 2003 اتفاق افتاده است. آژانس همچنین ارزیابی می کند که این فعالیتها فراتر از امکان سنجی و مطالعات علمی، و کسب مهارتها و توانمندی های مرتبط فنی و مشخص پیشرفتی نداشته است. آژانس نشانه های معتبری از فعالیتهای مرتبط با توسعه وسیله انفجاری هسته ای در ایران بعد از سال 2009 میلادی در اختیار ندارد.
G . خلاصه
86 . همه فعالیتهای مندرج در نقشه راه بر اساس برنامه مورد توافق انجام شده اند. ایران توضیحات کتبی و اسناد مربوطه راجع به مسائل باقیمانده گذشته و حال ارائه داده و آژانس سوالاتی راجع به ابهامات مرتبط با توضیحات ایران تقدیم داشت و نشست های فنی- کارشناسی برگزار گردید. آژانس فعالیتهای پادمانی در مکان های خاص موردنظر آژانس، از جمله در پارچین، انجام داد و جلسه جمع بندی برگزار شد. اجرای نقشه راه همکاری محتوائی بیشتر میان آژانس و ایران را تسهیل نمود.
87 . آژانس ارزیابی می کند که طیفی از فعالیتهای مرتبط با توسعه وسیله انفجاری هسته ای در ایران قبل از پایان سال 2003 میلادی بعنوان تلاشی هماهنگ، و برخی فعالیتها بعد از سال 2003 میلادی انجام شده است. آژانس همچنین ارزیابی می کند که این فعالیتها فراتر از امکان سنجی و مطالعات علمی، و کسب مهارتها و توانمندی های فنی مرتبط و مشخص پیشرفتی نداشته است. آژانس نشانه های معتبری از فعالیتها در ایران در ارتباط با توسعه وسیله انفجاری هسته ای بعد از سال 2009 میلادی در اختیار ندارد.
88 . آژانس نشانه های معتبری از انحراف مواد هسته ای در ارتباط با ابعاد احتمالی نظامی برنامه هسته ای ایران نیافته است.



ضمیمه یک
نقشه راه روشن سازی مسایل باقیمانده گذشته و حال
در مورد برنامه هسته ای ایران
آژانس بین المللی انرژی اتمی (آژانس) و جمهوری اسلامی ایران (ایران) در ادامه همکاری بر اساس چارچوبی برای همکاری توافق می کنند که همکاری و گفتگویشان را با هدف حل تمام مسایل باقیمانده گذشته و حال که تاکنون توسط ایران و آژانس حل نشده، تسریع و تقویت کنند.
در این زمینه ایران و آژانس بر موارد زیر توافق کردند:
1- آژانس و ایران بر ترتیبات جداگانه ای توافق کردند که به آنها اجازه می دهد تا مسایل باقیمانده آنگونه که در ضمیمه گزارش 2011 مدیرکل آژانس درج شده است را بررسی کنند. فعالیتهای اتخاذ شده و نتایج بدست آمده تا به امروز بوسیله ایران و آژانس در مورد برخی از موضوعات در این روند منعکس خواهند شد.
2- ایران تا تاریخ 15 اوت 2015 توضیحات خود را، بطور کتبی، و اسناد مربوطه در مورد مسایلی که در ترتیبات جداگانه در بند 1 اشاره شده، به آژانس ارائه خواهد داد.
3- پس از دریافت توضیحات کتبی ایران و اسناد مربوطه، آژانس این اطلاعات را تا 15 سپتامبر 2015 مرور خواهد کرد و سوالاتش در مورد ابهامات احتمالی پیرامون چنین اطلاعاتی را به ایران ارائه خواهد داد.
4- پس از آنکه آژانس سوالات خود در مورد ابهامات احتمالی پیرامون چنین اطلاعاتی را به ایران ارائه کرد، جلسات فنی-کارشناسی، اقدامات فنی، آنچنانکه در ترتیبات جداگانه توافق شده، و بحث و بررسی برای رفع این ابهامات در تهران سازماندهی می گردند.
5- ایران و آژانس ترتیبات جداگانه دیگری را در مورد موضوع پارچین توافق کردند.
6- تمام فعالیت های تعیین شده در بالا، تا 15 اکتبر 2015 به هدف حل تمام مسایل باقیمانده گذشته و حال آنگونه که در ضمیمه گزارش 2011 مدیرکل آژانس درج شده، تکمیل می گردند.
7- مدیرکل گزارش روزآمد منظمی را به شورای حکام در مورد اجرای این نقشه راه ارائه خواهد کرد.
8- تا 15 دسامبر 2015 مدیرکل ارزیابی نهایی خود در مورد حل تمام مسایل باقیمانده گذشته و حال آنگونه که در ضمیمه گزارش 2011 مدیرکل آژانس درج شده را، برای اقدام از سوی شورای حکام، ارائه خواهد داد. یک جلسه فنی جمع بندی بین ایران و آژانس قبل از انتشار آن گزارش برگزار خواهد شد.
9- ایران اعلام کرد که بصورت کتبی ارزیابی جامع خود در مورد گزارش مدیرکل را به آژانس ارائه خواهد کرد.
10 – بر اساس 'چارچوب همکاری'، آژانس به لحاظ کردن نگرانی های امنیتی ایران ادامه خواهد داد.

سردرگمی کم‌سابقه صهیونیست‌ها از تصمیم قاطع پوتین

خبرگزاری دانشجو، میدان سوریه برای رژیم صهیونیستی از اهمیت استراتژیک خیلی واضحی برخوردار است به همین دلیل آن‌ها همه تحولات در سوریه را به دقت زیر نظر دارند. نشریه فارین پالیسی درباره رصد تحولات سوریه و حضور گسترده روس‌ها در این کشور می‌نویسد: «اسراییل شاید اولین دولتی بود که از حضور تازه‌ی روسیه در سوریه خبردار شد. اواخر آگوست، مقاله‌ای با عنوان «جنگنده‌های روسی در آسمان سوریه» در نسخه انگلیسی روزنامه اسراییلیِ یدیعوت آحارونوت منتشر شد.»

بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسراییل، در جریان دیداری فوری از مسکو در 21 سپتامبر، سعی کرد ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه را متقاعد کند که مانع هر نوع تقابل با نیروی هوایی اسراییل در آسمان سوریه شود.

رسانه‌های صهیونیست تلاش کردند پس از این دیدار آرزوهای خود را در قالب گزارش به خورد مخاطبان بدهند. بنابراین از توافقی خبر دادند که بین روسیه و رژیم صهیونیستی به وجود آمده که براساس آن «با شروع حملات هوایی روس‌ها در سوریه اولاً از برخورد احتمالی نظامی بین جنگنده‌های دو طرف در آسمان سوریه اجتناب شود؛ ثانیاً مسکو دغدغه‌های استراتژیک رژیم صهیونیستی را در سوریه رعایت کند که خودداری از ارسال سلاح به حزب‌الله از خاک سوریه یکی از این موارد بوده است». نتانیاهو در این دیدار به صراحت تأکید می‌کند که «ارسال سلاح به حزب‌الله و گشودن جبهه‌ای جدید توسط ایران در جنوب رژیم صهیونیستی، نگرانی‌های اصلی او است».

اما برای اثبات خیالی بودن این گزارش‌ها زمان زیادی نیاز نبود؛ وقتی که پوتین در پیامی به نتانیاهو هشدار داد «روسیه دیگر حملات اسرائیل به سوریه را تحمل نخواهد کرد و به آن‌ها پاسخ خواهد داد.» پوتین همچنین اعلام کرد دستور تسریع روند انتقال و تحویل سلاح‌های پیشرفته به ارتش سوریه را صادر کرده است

پوتین در گفتگوی تلفنی خود با نتانیاهو، به وی یادآور شده است که روسیه به آمریکا، اسرائیل یا هر کشور دیگر منطقه نظیر ترکیه و قطر اجازه سقوط بشار اسد را نخواهد داد. این همان اتفاقی بود که صهیونیست‌ها را به شدت نگران کرده و برنامه‌های چندین ساله‌ی آنها برای تضعیف جبهه‌ی مقاومت را با چالش مواجه می‌کرد.

منابع اطلاعاتی ارتش اسرائیل همچنین اعلام کرده‌اند سامانه اس 300 روسیه پس از تحویل به سوریه در روند انتقال روزانه سلاح به این کشور، به سرعت نصب و در وضعیت عملیاتی قرار خواهد گرفت. براین اساس، تیم‌های نیروی هوایی سوریه که در روسیه آموزش دیده‌اند، با نظارت افسران روس، این سامانه را نصب و آماده عملیات خواهند کرد.

کارشناسان در پاسخ به چرایی عملیات نظامی روس‌ها در سوریه، احتمالات مختلفی را می‌توان در نظر می‌گیرند:

- پوتین می‌خواهد از خلأ قدرت در منطقه غرب آسیا و بی‌میلی اوباما به حضور در این منطقه و راهبرد جدید آسیا- پاسفیک واشنگتن با هدف مهار قدرت چین در آسیا استفاده کرده و جایگاه سنتی روسیه را در غرب آسیا احیا کند.

- پوتین به شدت نگران بازگشت تروریست‌های سلفی- تکفیری چچنی‌تبار از سوریه به روسیه است و به همین دلیل تصمیم گرفته است قبل از آن که دیر شود با تروریست‌ها در سوریه مقابله کند.

- روس‌ها نمی‌خواهند اتفاقات سه سال پیش لیبی تکرار شود. بعد از سقوط قذافی و به‌رغم وعده‌های داده شده،  آمریکا و اروپا، روسیه را از لیبی کنار گذاشتند. پوتین فکر می‌کند اگر سوریه را  نیز به حریف واگذار کند، نه تنها جای پای خود را از دست خواهد داد بلکه زمینه برای حذف کامل روسیه از سوریه نیز فراهم خواهد شد.

- برخی حضور جدی روس‌ها در سوریه را انتقام مسکو از غرب به دلیل تحولات اوکراین و تحریم‌های یک سال اخیر ضد روسی اروپا و آمریکا و سیاست گسترش ناتو به شرق می‌دانند. اگر غرب گلوی پوتین را در اوکراین فشار داد حال نوبت پوتین است که گلوی غرب را در سوریه فشار دهد.

- تحلیل روانشناختی دیگری نیز وجود دارد مبنی بر این که حضور نظامی روسیه در سوریه به دلیل ویژگی‌های شخصیتی ولادیمیر پوتین، عدم تمایل او برای حل شدن در هژمونی غرب و میل به دیده شدن روسیه به عنوان یک بازیگر قدرت‌مند بوده است. به عبارت دیگر این الزامات استراتژیک نبوده است که روس‌ها را به سوریه کشانده بلکه این نوع شخصیت تسلیم ناپذیر و تهاجمی پوتین است که روسیه را به جنگ علیه تروریسم کشانده است.

اما آنچه مسلم است این که رژیم صهیونیستی قادر به واکنش جدی در مقابل روس‌ها نیست چراکه توان نظامی و وزن سیاسی این رژیم به هیچ وجه این امکان را به رژیم صهیونیستی نمی‌دهد که در مقابل روسیه کاری از پیش ببرد.

رژیم صهیونیستی هم‌چنین از این واهمه دارد که در صورت تقابل آشکار با روسیه، مسکو تل‌آویو را با ارسال سلاح‌های پیشرفته به بازیگران همسو با خود مثل حزب‌الله ، ایران و سوریه تنبیه کند. پوتین سال گذشته نیز در واکنش به حملات رژیم صهیونیستی به سوریه تهدید کرده بود که دستور تسریع انتقال و تحویل تسلیحات پیشرفته به ارتش سوریه را صادر خواهد کرد.

بهترین سناریو برای نتانیاهو ادامۀ جنگی فرسایشی است که دشمنان اسراییل را به جنگ با یکدیگر مشغول نگاه می‌دارد. پس از بیش از چهار سال جنگ داخلی وحشتناک و تلفات ویرانگر، ارتش سوریه بخش زیادی از توان خود را صرف نبرد با تروریست‌ها کرده است. دو سال پیش، سلاحهای شیمیایی اسد در نتیجۀ فشار آمریکا از بین برده شد و بدین ترتیب دولت اسراییل پس از بیش از 20 سال توانست توزیع ماسک گاز در میان شهروندان خود را متوقف کند. شکی نیست که ادامه‌ی وضع موجود بهترین اتفاق ممکن برای صهیونیست‌ها خواهد بود.

بسیاری از تحلیلگران نظامی اسراییلی در تل‌آویو، معتقدند که حملات هوایی روسیه در سوریه بسیار جسورانه‌تر از حملات هوایی ائتلاف به رهبری آمریکا است. آنها همچون همکاران غربیشان، به این نتیجه رسیده‌اند که این حملات علاوه بر داعش، متوجه گروههای شورشی معتدل نیز بوده است، گروههایی که غربی‌ها آن‌ها را «تروریست‌های خوب» می‌نامند.

تا زمانی که روسها به اسد کمک کنند که خطوط نظامیش را تثبیت کند، اسراییل نگرانی چندانی نشان نخواهد داد. با این حال، اگر همکاری روسیه و ایران به نوعی پاتک گسترش یابد که به دولت اسد امکان بازپس‌گیری کنترل نواحی چشمگیری از سوریه را بدهد، تحولی رخ داده است که اسراییل به سادگی نمی‌تواند از کنار آن عبور کند و بی‌شک این رژیم جعلی را به هراس خواهد انداخت.

با توجه به این که بازی رژیم صهیونیستی و جبهه مقاومت در سوریه بازی برد- باخت است، لذا هر اقدامی که باعث تقویت محور ایران- سوریه و حزب‌الله شود، به ضرر رژیم صهیونیستی خواهد بود. بر همین اساس قطعاً حملات روسیه در سوریه باعث تقویت موضع ایران، حزب‌الله و سوریه شده و موازنه را به نفع محور مقاومت تغییر خواهد داد.

در واقعیت، رژیم صهیونیستی نمی‌تواند حضور ناوگان هوایی و دریایی روسیه را در آسمان و شرق مدیترانه به چالش بکشد لذا باید غُرش جنگنده‌های سوخوی روسی در آسمان سوریه را تحمل کند. از طرفی با حضور روسیه در آسمان و دریای سرزمینی سوریه، رژیم صهیونیستی دیگر آزادی عمل سابق را ندارد که به هر منطقه‌ای از سوریه حمله کند. تا زمانی که روس‌ها تنها به حملات هوایی بسنده می‌کنند، شاید مشکل چندانی برای رژیم صهیونیستی پیش نیاید ولی اگر این حملات با حملات زمینی ائتلاف ایران، سوریه و حزب‌الله و احتمالاً بخش محدودی از نیروی زمینی روسیه ترکیب شود (آن چنان که این روزها نیز این اتفاق رخ داده)، رژیم صهیونیستی دچار دوگانگی سکوت یا واکنش خواهد شد ولی آنچه که مسلم است، اوضاع در سوریه به نفع رژیم صهیونیستی پیش نمی‌رود.

کدام یک از مسئولان سیاسی امسال به کربلا رفتند؟

به گزارش خبرآنلاین، پس از سقوط رژیم بعث در عراق و در چند سال گذشته، امکان حضور عاشقان امام حسین(ع) در این مراسم در کربلا فراهم شد. با تدابیری که مسئولان جمهوری اسلامی ایران اندیشیدند، علی رغم فعالیت‌های تروریستی داعش در خاک عراق، امنیت این مراسم تمام و کمال حفظ شده و زمینه حضور مسلمانان از سراسر جهان در این مراسم بویژه حضور میلیونی ایرانیان، فراهم آمده است.

امسال نیز همچون سال گذشته، تنی چند از مسئولان کشوری و لشگری در این مراسم حضور داشتند. از اسحاق جهانگیری معاون اول دولت گرفته تا عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور. حجت الاسلام علی اکبر محتشمی پور وزیر اسبق کشور هم در این مراسم دیده شد.

محمدباقر قالیباف شهردار تهران نیز با خانواده خود در این مراسم حضور یافته بود. تنی چند از نمایندگان مجلس شورای اسلامی از جمله روح الله حسینیان، مهرداد بذرپاش، کمال الدین پیرموذن و محمد دامادی نمایندگان اردبیل و ساری نیز در میان راهپیمایی کنندگان اربعین حسینی دیده شده اند.

سعید جلیلی رئیس پیشین تیم مذاکره کننده هسته‌ای هم در این مراسم حضور داشت. رحیم پور ازغدی و حجت الاسلام زائری نیز به کربلا رفته بودند. از میان چهره های نظامی و انتظامی می توان به حضور سرداران رادان و آجرلو در این مراسم اشاره کرد.

اما پرحاشیه‌ترین سفر را سعید مرتضوی به عراق داشت. چرا که پس از عزیمتش به کربلا شایع شد که او ممنوع الخروج بوده و چگونه با وجود مفتوح بودن پرونده‌اش راهی عراق شده است. تصاویر و حتی فیلمی کوتاه از حضور وی در این مراسم در فضای مجازی منتشر شد.

محل فرود "شهاب 3" قلب تل‌آویو است

خبرگزاری میزان-گروه سیاسی: "صهیونیست‌ها بدانند اگر غلطی از آنها سر بزند جمهوری اسلامی، تل‌آویو و حیفا را با خاک یکسان خواهد کرد". به یادماندنی ترین جمله مقام معظم رهبری در سال 92 که یکم فروردین آن سال در جوار حرم شمس الشموس امام رضا (ع) بیان کردند، دلایل فراوانی برای اثبات دارد.

با توجه به اخبار و گزارش‌های رسمی اعلام شده از سوی نیروهای مسلح، تا امروز باید سه‌گانه «شهاب»، «قدر» و «سجیل» را نامزدهای اصلی نابودی اسراییل دانست، موشک‌هایی که از فاصله دور به سمت سرزمین های اشغالی شلیک می‌شوند و البته اینها به جز موشک‌های پیشرفته‌ایست که امروز در اختیار مقاومت اسلامی منطقه قرار دارد.

شهاب3 در ادامه روند توسعه موشک های شهاب-1 و 2 و با رویکرد اعمال تغییرات طراحی در سامانه های مختلف بوجود آمد. شباهت های زیادی از نظر فن آوری بین شهاب 2 و 3 وجود دارد، اما شهاب3 پیشرفته تر بوده و از نظر الکترونیک با فن آوری جدید و رایانه هدایتی پیشرفته از نظر سخت افزار و نرم افزار در ساخت آن استفاده شده است. برد این موشک بیش از 1300 کیلومتر عنوان شد که به معنای توانایی رسیدن به سرزمین های اشغالی فلسطین در صورت شلیک از نواحی غربی کشور بود.

نمونه های مختلفی از شهاب3 تولید شده و به خدمت نیروهای مسلح کشور وارد شد که از نظر برد و زیرسامانه ها ارتقاء یافته اند اما همگی یک مرحله ای سوخت مایع بوده و از سامانه هدایت اینرسیایی برخوردارند. کلاهک آخرین نمونه های شهاب3 از نوع جدا شونده است که پس از رسیدن به قوس نزولی در ارتفاع مناسب از بدنه موشک جدا شده و به سمت هدف ادامه مسیر داده و باعث ناتوانی دشمن در انهدام آن می شود.  

همچنین انواع مختلف کلاهک از جمله کلاهک بارانی روی این موشک قابل بکارگیری است. طول این نمونه ها حدود 16.5 تا 17 متر بوده و برد آنها تا 1800 کیلومتر در نمونه های نهایی عنوان شده است. جرم کلاهک آنها نیز تا 1000 کیلوگرم برآورد شده است. با توجه به اینکه کمترین فاصله از نواحی غربی ایران تا دورترین نقطه در سرزمین های اشغالی به 1200 کیلومتر نمی رسد خانواده شهاب3 تهدیدی کاملاً جدی برای هر متجاوز و دشمن محسوب می شود.

 گفتنی است برد این موشک به ۲۰۰۰ کیلومتر ارتقاء یافته‌است. موتور موشک شهاب۳، ۲۶۷۶۰کیلوگرم نیروی رانش تولید می‌کند که برای طی مسافت ۲۰۰۰ کیلومتر کافی است. اگر بخواهند برد آن بیشتر شود، از کلاهک‌های کم وزن‌تر استفاده می‌کنند و به همین دلیل، وزن کلاهک‌های از ۷۶۰ تا ۱۱۵۸کیلوگرم متفاوت است.